Papież Franciszek w swej adhortacji Apostolskiej nie oszczędza kapitalizmu i “tyranii rynków” . Napisał: “pieniądze muszą służyć, nie rządzić! Papież kocha wszystkich, bogatych i biednych, ale jest zobowiązany do przypomnienia wszystkim, w imieniu Chrystusa, że bogaci muszą pomagać, szanować i wspierać ubogich. Zachęcam wszystkich bogatych do hojnej solidarności i przywrócenia etycznego podejścia do ekonomii i finansów sprzyjających ludziom”.
” Stworzyliśmy nowego bożka. Kultu dawnego złotego cielca wrócił w przebraniu nowego i bezwzględnego bałwochwalstwa pieniądza i dyktatury bezosobowej gospodarki której brakuje prawdziwie ludzkiego celu.”
Pisze Reuters, “, Franciszek poszedł dalej niż w poprzednich komentarzach, krytykując światowy system gospodarczy, atakując “bałwochwalstwo pieniądza” i błagając polityków o zapewnienie wszystkim obywatelom” godnej pracy, edukacji i opieki zdrowotnej ‘. ” Papież napisał również, “tak długo, jak problemy ubogich nie są rozwiązane poprzez zdecydowane odrzucenie absolutu autonomii rynków i spekulacji finansowych i walkę ze strukturalnymi przyczynami nierówności, nie można będzie znaleźć rozwiązania dla problemów świata, ani w tej sprawie, ani żadnych innych problemów.”
Całość adhortacji można poznać na portalu Watykanu .Oto istotne fragmenty, w których papież wzywa bogatych by podzielili się swoim bogactwem i wszystkich by odstąpili od kultury konsumpcyjnej:
Nie do gospodarki wykluczenia
Podobnie jak przykazanie “nie zabijaj” wyznacza wyraźną granicę w celu ochrony wartości ludzkiego życia, dziś musimy powiedzieć ”nie będziesz” dla gospodarki wykluczenia i nierówności. Taka gospodarka zabija. Jak to możliwe, że to nawet nie stanowi medialnej wiadomości, gdy umiera starsza bezdomna osoba, ale jest sensacyjną wiadomość, gdy giełda traci dwa punkty? Tak wygląda sprawa wykluczenia…
Istoty ludzkie są uważane za towary konsumpcyjne które się używa i następnie wyrzuca. Stworzyliśmy kulturę “jednorazówek” który niestety rozprzestrzenia się. To jest już nie jest zwykły wyzysk i ucisk, ale coś nowego. Wykluczenie ostatecznie jest tym co wynika z nazwy- znaczy że powstaje część społeczeństwa w którym żyjemy; to część wyłączona i znajdująca się na marginesie, praktycznie pozbawiona prawa wyborczego - często już nawet nie uznawana za część składową społeczeństwa. Ci wykluczeni nie są już potrzebni, nie są do”wykorzystania” ale jakby wyrzutkami, “resztkami”.
W tym kontekście są niektórzy ludzie nadal broniący oszukańczych teorii, zakładających że wzrost gospodarczy, wspomagany przez wolny rynek, nieuchronnie doprowadzi do większej sprawiedliwości i otwartości na świecie. Niniejsza opinia, która nigdy nie została potwierdzona przez fakty, wyraża chore i naiwne zaufanie w dobroć tych dysponują potęgą gospodarczą i uświęcają dominujące funkcjonowanie systemu gospodarczy. Wykluczeni mają w międzyczasie wciąż czekać.
By utrzymać styl życia, który wyklucza innych, lub utrzymać entuzjazm dla tego egoistycznego ideału, wywołano globalistyczną obojętność. Prawie nie jesteśmy tego świadomi , stajemy się niezdolni współczucia gdy słyszymy krzyk ubogich. Nie czujemy bólu i nie widzimy płaczu innych ludzi którym pomóc. Zachowujemy się tak jakby to wszystko było odpowiedzialnością kogoś innego a nie nasza własna. “Kultura” dobrobytu tłumi człowieczeństwo ; Cieszymy się, że jeśli rynek oferuje nam coś nowego do spożycia.
Jak długo ?
PS.Super-bogacze, naprawdę nie muszą słuchać rad nikogo. Ale to może być w ich interesie, aby dać posłuch Papieżowi Franciszkowi, nawet jeśli nie jest się katolikiem, jeśli nie wierzy się w Boga lub nigdy nie dało dwóch sykli jałmużny ubogiemu.
Jeśli dzwon już zadzwonił, nie da się jego głosu oddzwonić.
The post Nie, dla ekonomii wykluczenia appeared first on 3obieg.pl.